Over een week gaat het gebeuren. Ik ga naar Lumbini in Nepal om daar 60 dagen stil te zijn en te mediteren. Het idee ontstond anderhalf jaar geleden. Tijdens de training persoonlijk leiderschap van Hermonde.
Ik heb inmiddels best wat koudwatervrees. Het is niet niets, om 16 uur per dag te mediteren en volledig stil te zijn. Meest gestelde vraag is dan ook: ‘Maar waarom dan?’ of ‘Wat hoop je er uit te halen?’
Voor dat antwoord wil ik je meenemen naar begin 2016. Toen orienteerde ik me op een managementtraining. Ik was software ontwikkelaar en had ook een leidinggevende functie. Dat vond ik leuk om te doen, maar ik wilde een steviger fundament. Samen met Michiel, mijn leidinggevende, vond ik toen de training van Hermonde. En die training heeft mijn wereld aardig op z’n kop gezet.
Belemmerende overtuigingen
Want ik had het prima naar mijn zin op mijn werk. Leuke collega’s, prima klussen. En ook over mijn prive leven had ik niets te klagen. Daarom had de eerste dag van de training misschien wel zo’n enorme impact op mij. Ik werd enorm uitgedaagd om mijzelf te laten zien. Via paardenreflectie bijvoorbeeld. Klinkt misschien zweverig, maar dat paard vertelde meer over mij dan ik op dat moment over mezelf wist. Over hoe ik in relatie sta tot anderen, over mijn belemmerende overtuigingen.
Dat deed mij zoveel dat Dineke mij daarnaast ook persoonlijk gecoached heeft. Zij heeft me op het juiste moment verder geholpen. Dit leidde onder andere tot mijn beslissing om een stilteretraite te gaan doen in Nederland. De stilteretraite in combinatie met de training heeft mij enorm veel bewustwording gegeven over wie ik was. En ik ving glimpsen op van wie ik wilde zijn.
Persoonlijk leiderschap
In de training waren we met negen personen. Ieder met eigen ervaring op het gebied van leidinggeven. Ieder uit een andere branche en met een ander beroep. Juist van die diversiteit heb ik veel geleerd. Tijdens het oefenen van gesprekken en rollenspellen bijvoorbeeld. Cindy en Dineke, de trainers, zorgden ervoor dat de groep heel erg open naar elkaar was. Belemmerende overtuigingen werden bijvoorbeeld behandeld in groepjes. Ik heb de groep als zeer leergierig ervaren. We konden ons oprecht verwonderen over de theorie van Covey, het LIFO model en het model van Hersey&Blanchard.
Dineke en Cindy zetten mij op verschillende manieren aan het denken. Door vragen te stellen die mij prikkelden om verder op onderzoek uit te gaan. Ik kan me nog een moment herinneren dat ik een gesprek met Dineke had over het vak als trainer en coach. En dat ik het geweldig vond wat zij aan het doen waren. En dat Dineke zei: ‘Maar ik weet zeker dat jij dat ook kan!’ Die opmerking nam ik mee naar huis, het weekend in. Allerlei dagdromen passeerden de revue. Dat ik een heel andere kant op zou gaan. Dat ik coach wilde worden. Gek natuurlijk. Dat lukt mij nooit. Er zijn al zoveel mensen die trainen of coach zijn. En ik zou het nu nog helemaal moeten leren. En daarnaast: hoe betaal ik mijn hypotheek dan?!?
De ombuiging
Na de laatste dag van de training kwam er ineens een soort ommekeer. Ik merkte dat veel van mijn beperkende overtuigingen anders waren geworden. Omgebogen naar bekrachtiging. ‘Ik wil mezelf niet tegenhouden’ en ‘Ik ga ervoor!’ Toen ik die sprong eenmaal gemaakt had, was het hek van de dam. Ik speelde met wat en hoe precies en daaruit ontstond een ander beeld: Ik wilde naar het buitenland. De schepen achter mij verbranden. Durven leven en loskomen van de patronen waar ik in zat. Even geen hypotheek meer. Dineke heeft me ook daarbij gecoached.
Tijdens de training en daarna heb ik het geleerde in praktijk kunnen brengen op de werkvloer. En ik denk dat dat enorm waardevol is geweest. Ik ben na die tijd met mijn werkgever in gesprek gegaan om onze relatie te beeindigen. Ik werd tot mijn verbazing bijna toegejuicht; ze vonden het enorm jammer maar ook heel mooi dat ik deze stap ging zetten. Begin 2017 ben ik begonnen met de voorbereidingen. Voor onbepaalde tijd naar het buitenland was het plan.
Maar in de zomer van 2017 werden die plannen weer helemaal omgegooid toen ik Cindy tijdens een lustrumfeest van Hermonde tegenkwam en ze graag een afspraak wilde maken om eens wat te bespreken over samenwerken. Ik weet nog dat ik naar huis reed met vlinders in mijn buik. Uiteindelijk hebben we afgesproken om na mijn reis met elkaar in zee te gaan. In deze samenwerking kan ik mij verder gaan ontwikkelen in trainen en coachen. Het is soms nog steeds moeilijk te bevatten, maar ik kijk met enorm veel plezier naar die samenwerking.
En nu dus nog maar een week. Terugkijkend op anderhalf jaar van enorme persoonlijke ontwikkeling en bewustwording. En vooruitkijkend naar een periode van bezinning. En nog verder kijkend naar een nieuw begin.